بر اساس تعریف فرهنگ عمید از آش یا « با» بعنوان غذای آبدار که به اقسام مختلف با برنج و روغن و سبزی یا آرد وحبوب و گاه با گوشت طبخ می کنند ، نام برده شده است . آش یاد آور روزگارانی است که بیشتر غذاها بر روی آتش و هیزم پخته شده و کلمه آشپزی هم بر گرفته از همان قرون است و بر پایه همان دوران کلمه « با» بدنبال اسم این دسته غذاها می آمده مثل: شوربا-جوجه با(آش جوجه)-ماست با(آش ماست)....که امروزه در بعضی از گویشهای محلی به همین صورت استفاده می شود. گویند هر غذای ایرانی یک افسانه قدیمی بدنبال خود دارد و همواره این افسانه ها بهانه ای برای پخت انواع غذاها بویژه آش ها بوده است و در این میان یکی از پر مصرف ترین ومطبوع ترین آش ایرانی آش رشته است ، آشی که بارشته های خمیر آرد گندم و حبوب و سبزی به هم آمده و اغلب با کشک سرو می شود. بر اساس باورایرانیان قدیم خوردن رشته قبل از آغاز هر کار جدید مرسوم است و خوردن این رشته های در هم تابیده مثل باز کردن یک گره کور و حل یک مشکل است و بر اساس اعتقاد ایرانیان به گندم بعنوان مایه برکت زندگی ، استفاده از این رشته های گندمی سبب زندگی با برکت وگشایش کار بوده است. پخت آش در واپسین روزهای سال یا آش مراد چهارشنبه سوری نیز بر گرفته از اعتقاد سنت زرتشتی است که برای شاد کردن فروهرها(ذره ای از ذرات نور اهورامزدا که نزد هرکس ودیعه گذاشته شده است) و بر این اعتقاد که فروهرها در روزهای خاص از سال به زمین بازگشت دارند شاید بر باوری با مقدس دانستن عدد هفت با هفت جزء (برنج-رشته- سبزی- لوبیا عدس نخود-کشک)ترکیب کرده و به امید سلامتی ، شادی برای همه فامیل و گشایش کار در جمع اعضای فامیل طبخ می شده است . به امید حفظ میراث پر برکت سفره ایرانی جهت مطالعه کامل مقاله به وبسایت موسسه قسمت مقالات مراجعه کنید: www.aftabparse.com خلاقیت یعنی نگرشی نو که دیگر افراد نیز بدان می نگرند. با آفتاب پارسه ..... . نشانی ما: چمران - محمودیه - کوچه ۱ جهت کسب اطلاعات بیشتر با ما در تماس باشید: تلفن: ۳۶۵۴۰۹۴۵ - ۰۹۳۹۳۱۴۴۸۷۲ ما را در فضای مجازی با این آدرس دنبال کنید: @aftabeparse