توی تاریکیِ شب آه در جریان بود لە تاریکی شەودا، ئاهـ هاتووچۆی بوو زل زدم به آسمون عینکم دودی شد چاوم بڕیە ئاسمان چاویلکەکەم تەمی کرد با صدای زنگِ در یهو بارون بارید لەگەڵ دەنگی زەنگی دەرگاکەدا لەپڕ باران باری دستای خونه پر از گل داوودی شد دەستەکانی ماڵەکە پڕ بوو لە گوڵی داوودی ماه از راه رسید روی راه پله نشست مانگ لەڕێوە گەیشت، لەسەر پلیکانەکە دانیشت دکمه های قلب من دونه دونه شل شدن قۆپچەکانی دڵی من، دانە دانە شل بوونەوە گفتم این یه