از خدا بخواهیم که این توفیقات را از ما نگیرد که ما هر جایی چراغی به نام اهل البیت صلوات الله علیهم اجمعین به خصوص ابی عبدالله صلوات الله علیه روشن شد، برای شرکت در چنین مجالسی از کارهای غیر ضروری بگذریم. کاسبی ضروری نیست برای این که روزی بنده و شما را حق تعالی تضمین کرده، این طوری نیست که کسبه بروند و روزی خودشان را پیدا کنند و بیاورند، نه، روزی ایشان درب خانه ی ایشان می آید، خدا دستور داده که در خانه ننشین و کاسب باش. خدا مرحوم آیت الله گلپایگانی رضوان الله تعالی علیه را رحمت کند. در بعضی از نوشته هایش -شاید سی، چهل سال پیش بود من دیدم، در زمان حیات شان بود، ایشان زنده بود که- ایشان مرقوم فرموده بود که نه این که فقط کسبه به وظیفه عمل می کنند، کسانی هم که محصل هستند، دانشجو هستند و برای رضای خدا تحصیل می کنند، طلبه هستند و برای رضای خدا درس می خوانند این هم کار است، از کارهای واجب آن ها است، بایستی این کار را رها نکنند، ولی همین کارهای واجب را برای این که عرض ارادت به ابی عبدالله صلوات الله علیه بکنند لازم است و ضرورت دارد اگر سعادت خودشان را طالب اند، این ها عملاً اظهار اخلاص به عزاهای ابی عبدالله صلوات الله علیه بکنند. شاید این جا باشند یا نباشند که از من سؤال کرده بودند که، به من کتبی سؤال را نشان دادند که یکی از عزیزان گفته است که من در حال قبض روحی هستم، یعنی گرفته ام، روحم گرفته است، چه کنم؟ خب سایر کارهایش هم همین طور بستگی پیدا کرده. عرض کردم استغفار شب ها و روزها، به اضافه ی شرکت در عزای ابی عبدالله صلوات الله علیه انقباض روح را -در مقابل بسط که شادی روح و باز بودن روح و سلامتی روح است- شرکت در عزای ابی عبدالله صلوات الله علیه موجب سعه ی صدر می شود، موجب باز شدن روح می شود، انسان در باطن شادی پیدا می کند. سعه ی صدر پیدا می کند یعنی تحمل او در برابر ناراحتی ها، مصائب و بلاها خیلی زیاد می شود. دلیلش هم توسل به ابی عبدالله صلوات الله علیه است. این چیزی نیست که انسان با درس خواندن و با به دست آوردن مدارک علمی کم کند، کنار بگذارد، یا در مجالس نرود. این کار شیطان است که نرو، یک وقتی تو می رفتی که این مدارک تحصیلی را نداشتی، حالا که داری نرو، می روی آن جا مثلاً در فلان مسجد یا در فلان روضه روی زمینمی نشینی، پایت هم خسته می شود. یک کاری بکنید که به راحتی شیطان نتواند ما را فریب بدهد و بکشد و ببرد. برای او سخت باشد. ان شاء الله ان شاء الله -دیر و زود ندارد، ولی به تعبیر خودمانی سوخت و سوز ندارد- شیعیان ابی عبدالله صلوات الله علیه و محبین آن بزرگوار موفقیت ندارند در این دنیا مگر این که از داخل این کانال آن قدر حرکت را ادامه بدهند تا به آخر خط که موفقیت و پیروزی است برسند، راه دیگری حتماً ندارد. هر جایی این وسیله در اختیار او است، امید رسیدن او به سعادت هست. هر جایی این وسیله -یعنی عزای ابی عبدالله صلوات الله علیه- در اختیار او نیست امیدی به سعادت او هم نیست.