تُرکَمَنِستان (به ترکمنی: Tuuml;rkmenistan) با نام رسمی جمهوری ترکمنستان (به ترکمنی: Tuuml;rkmenistan Respublikasy) کشوری محصور در خشکی واقع آسیای مرکزی است. این کشور از شمال با قزاقستان و ازبکستان و از جنوب با افغانستان و ایران همسایه است و از غرب از طریق دریای کاسپین با کشورهای جمهوری آذربایجان و روسیه، مرز آبی دارد. ترکمنستان با ۴۸۸ هزار کیلومتر مربع، رتبه ۵۳ را میان کشورهای جهان را دارد.[۶] همچنین ترکمنستان با ۶ میلیون نفر جمعیت، رتبه ۱۱۳ را میان کشورهای جهان را دارد.[۷] پایتخت و بزرگترین شهر این کشور، عشق آباد با ۷۰۰ هزار نفر جمعیت است. زبان رسمی این کشور، ترکمنی براساس الفبای لاتین است. بیشتر مردم این کشور از قوم ترکمن هستند و به زبان ترکمنی (شاخه ای از زبان های ترکی تبار) صحبت می کنند. دین اکثر مردم ترکمنستان اسلام است اما حکومتی سکولار است. جمهوری ترکمنستان برپایه ریاست جمهوری و حکومتی متمرکز است. و این کشور تا سال ۱۹۹۱ با نام جمهوری شورایی ترکمنستان یکی از جمهوری های تشکیل دهندهٔ اتحاد شوروی بود. ترکمنستان جایگاه چهارم را در ذخایر نفتی در جهان دارد.[۸] همچنین فساد و شاخص کم مردم سالاری در این کشور مشکلات اساسی این کشور هستند.[۸][۸] نام کشور «ترکمنستان» از دو بخش «ترکمن» و «ستان» تشکیل شده که به معنای «سرزمین ترکمن ها» است. ۸۰٪ درصد مساحت ترکمنستان را بیابان قره قوم تشکیل می دهد. در این بیابان در هر جا که آب وجود داشته است[۹] روستاها و شهرهای بزرگ و پرجمعیتی به وجود آمده است و دارای آب و هوای خشک است؛ ولی ناحیه رشته کوه کپه داغ در جنوب کشور و نزدیکی مرز ایران آب و هوای مناسبی دارد و عشق آباد، مرو و سایر شهرهای مهم در این ناحیه هستند. ترکمنستان دارای منابع بزرگ گاز است که آن را به کشورهای مختلف از جمله ایران صادر می کند. این کشور که مرزهای طولانی با ایران دارد به عنوان یکی از بسته ترین و منزوی ترین کشورهای دنیا شناخته می شود.