ویدئو و متن از صفحه اینستاگرام محمد رضوانی شاعر: آنکه در تصویر می بینید «محمد عبدالمطلب» خواننده نامدار مصری ست و آنچه می شنوید معروفترین ترانه ی اوست:«ساكن في حي السيدة». يكى از خاطره انگیز ترین و محبوب ترین ترانه های جهان عرب. محمدعبدالمطلب، خواننده مردم بود. مطبوعات مصر به او صوت الحارة المصرية لقب داده بودند. يعنى صداى كوچه هاى مصر. مخاطب نخبگانی نداشت. بر قلبهای مردم کوچه و بازار حکومت می کرد و صدای سوزناکش، تنها گوش توده را می نواخت. یکبار اما به سالن اوپرای ملی مصر دعوت شد تا برای اولین بار در حضور اعیان و اشراف و دولتمردان ترانه ای بخواند. روی صحنه که پا گذاشت با دیدن جماعت فکل کرواتی و آلاگارسونى، اعتماد به نفسش را از دست داد و هرچه کوشید صدایش درنیامد. از آن حنجره طلایی و حلق ملائکی، آن شب صدایی خراب و خروسی خارج میشد. مدیریت سالن، ناگزیر پرده را کشید و محمد هم با چشمی اشکبار صحنه را ترک کرد. مدتها دنبال دوا و درمان افتاد اما فایده ای نداشت. در خانه ی قدیمی اش در محله «سيدة زينب»قاهره، منزوى و گوشه گير شد. فقط هر روز دو بار -نماز صبح و نماز عشا- پياده به محله «الحسين» ميرفت و در مسجد رأس الحسین نماز میخواند. سرانجام و به تعبیر خودش بر اثر کرامت، شفا گرفت و پنجره ی حنجره اش به باغ آواز، باز شد. از «زين العابدين عبدالله»- شاعر تواناي مصري- خواست با الهام از حال و روزش، ترانه ای بنویسد. زین العابدین نوشت و محمد فوزی، آهنگش را ساخت. تا محمد عبدالمطلب بعد از مدتها خاموشی، با ترانه ای تر و تازه، مردم مصر را شگفت زده کند. در شب میلاد حضرت زینب(س) بخشی از این ترانه را ترجمه و تقدیم تان کرده ام. عید مبارک