تنبیه فیزیکی کودک هر والدی خواسته یا ناخواسته کودک خود را حداقل برای یک بار کتک زده است. درک آثار تنبیه بدنی کودکان چندان دشواری نیست. کودکی که مدام از والدین خود کتک می خورد در برابر درد مقاوم می شود و همچنان به رفتارهای بد خود ادامه می دهد؛ چرا که دیگر حساسیتی نسبت به درد تنبیه ندارد. کتک زدن و تنبیه بدنی اثرات مخربی را بر روان کودک نیز به جا می گذارد. شما با تنبیه بدنی کودک تان باعث می شوید حس انتقام جویی و روحیه خصمانه در او پرورش یابد. هر آنچه که شما در مورد فرزندتان اعمال می کنید آن ها نیز می آموزند و در آینده به طور ناخودآگاه نسبت به فرزندان خود اعمال می کنند. هر ضربه ای که به فرزندتان می زنید ارتباط صمیمی و احترام بین خود و کودکتان را از بین می برید. تنبیه بدنی به ویژه در جمع باعث تحقیر شخصیت کودک می شود پس بهتر است به جای تنبیه بدنی با کودک خود حرف بزنید و با آگاهی از اصول صحبت کردن با کودک او را متوجه اشتباهش کنید. علاوه بر این تنبیه باید متناسب با عمل کودک باشد برای مثال او را به مدت دو روز از دیدن برنامه تلویزیونی مورد علاقه اش منع کنید و یا اسباب بازی مورد علاقه اش را بدون دعوا و مشاجره برای یک روز از او بگیرید. تنبیه باید به صورتی باشد که هم تاثیرگذار باشد و هم موجب تحقیر کودک نشود. اشتباهات تربیتی والدین | نشان دادن فیلم ترسناک به کودک گاه والدینی را می بینیم که به کودک خود اجازه می دهند فیلم های ترسناک ببیند و از نظرشان شجاع بارمی آیند. کودکان نسبت به بزرگسالان درک کم تری نسبت به واقعیت دارند. به همین دلیل فیلم ترسناک برای کودکان تاثیر عمیقی بر روان آن ها می گذارد. فیلم های ترسناک باعث می شود کودکان از آن ها تقلید کنند و به همسالان خود آسیب بزنند. بیشتر کابوس های شبانه کودکان و از خواب پریدن ها ریشه در مشاهده فیلم های ترسناک دارند. تنها ماندن کودکان در خانه بعد از دیدن این گونه فیلم ها به مشکلات می افزاید. دیدن فیلم های ترسناک توسط کودکان، تخیلات هیجانی و ترسناک آن ها را پرورش می دهد. این تخیلات باعث افزایش اضطراب و استرس هم در کودکی و هم در بزرگسالی می شوند. سیستم بدن با این تخیلات دچار حالت تدافعی شده و انرژی ذهن و بدن به جای حرکت به سمت جلو و رشد، مدام صرف حل تعارضات ذهنی حال حاضر می شود. والدینی که کارهای خوب کودک را نادیده می گیرند هر کودکی نیاز دارد تا توسط والدین خود مورد تشویق قرار بگیرد. اگر تنها رفتارهای بد او را مورد توجه قرار دهید، او را سرزنش کنید و برای کارهای خوب اش اهمیتی قائل نباشید به احتمال زیاد کودک کارها و رفتارهای شایسته اش را در خود از بین می برد. پس رفتارهایی را که انتظار دارید کودک در آینده بیشتر از خود بروز دهد، مدام تشویق کنید و با مهربانی کردن به کودک خود نشان دهید که چقدر رفتار آن ها برای شما اهمیت دارد. به یاد داشته باشید که تشویق و پاداش شما نباید به صورت افراطی باشد. کودکان با یکدیگر تفاوت های بسیاری دارند. برخی کودکان به در آغوش گرفتن و تشویق و لمس بدنی نیاز بیشتری دارند و برخی با یک کلمه محبت آمیز و تعریف تشویق می شوند نیازهای کودک خود را بررسی کنید و قلق او را به دست آورید.nbsp;تبعیض میان فرزندان را نیز در نظر بگیرید، نباید به خاطر این تفاوت ها در نیازها، تفاوتی میان آن ها بگذارید. لوس کردن کودک از اشتباهات مدرن تربیتی برخی والدین فرزندشان را به حال خود رها می گذارند؛ هرچه که می خواهد برایش فراهم می کنند و هیچ محدودیت و قانونی در خانواده قائل نیستند. چنین والدینی باعثnbsp;لوس شدن کودکnbsp;خود و گاهی خودشیفتگی او می شوند. کودکی که در خانواده همه چیز به سرعت در اختیار او بوده زمانی که وارد مدرسه و اجتماع می شود، با ناامیدی و مشکلات زیادی رو به رو خواهد شد؛ چرا که در اجتماع همه در اختیار او نیستند و دیگر نیازهایش به سرعت برآورده نمی شوند.