ای کاش که برگردد آن حس کهن در من تا باز به هم ریزد زیر و بم من در من تا باز بجوشد در ته مانده ی ایمانم الباقی آیات تاریخ شدن در من ای وای از آن روزی کز معرکه برگردم تا حق عمل گیرد هر چه قدغن در من ای وای اگر روزی توفیق سخن باشد یک زلزله فریادم ، یک سیل دهن در من از دور تماشا کن ، مرداب شدم دیگر روییده و پیچیده نیلوفر زن در من در خویش پلاسیدم ، در مانده ام و پوسیدم از خرخره ام رد شد ، گنداب عفن در من ما از دو جهان بودیم آیینه ی یک دوزخ میلاد و طپش در او ... کافور و کفن در من از دامنه ی وحشی برگرد که برگردم شاید که بزاید باز آهوی ختن در من ای اشک تلافی کن ، ای زمزم قشلاقی پوشیده ورم کرده ، یک شهر لجن در من دلشوره و دلمرگی ، امروز من این گونه است شعر" وحشی بافقی آهنگساز و خواننده" احسان سلیمانی مقدم