انتظار مردم به پايان رسيد. ابتدا منادیِ حضرت ندای نماز جماعت داد، و بعد، نماز ظهر را به جماعت خواندند. بعد از آن مردم دیدند كه پيامبر (ص) بر فراز آن منبر ايستادند و به امیرالمومنین دستور دادند بالای منبر بياد و در سمت راست پیامبر بايستد. قبل از شروع خطبه، اميرالمومنين (ع) يك پله پائين تر بر فراز منبر در طرف راست حضرت ايستاده بودند. ، پيامبر اكرم (ص) سخنرانی تاريخی و آخرين خطابه ی رسمی خودشون رو آغاز كردند. دوتا اقدام عملی مهم پیامبر اکرم بلای منبر انجام دادند پيامبر (ص) پس از مقدمه چينی و ذكر مقام خلافت و ولايت اميرالمؤمنين(ع)، برای اینکه تا همیشه راه هر گونه شك و شبهه ای بسته باشد، ابتدا مطلب را بصورت لسانی اشاره كردند، و بعد بصورت عملی برای مردم بيان كردند. یعنی ابتدا فرمودند:«باطن قرآن و تفسير آن را کسی برای شما به درستی بیان نمیکند مگر اون كسی كه من دست و بازوی او را میگیرم و بلند میکنم» بعد از آن حضرت گفته خودشون رو عملی کردند و بازو ی علی بن ابيطالب(ع)را گرفتند. در اين هنگام اميرالمؤمنين (ع) دست خود را به سمت صورت حضرت باز كردند تا آنكه دستهای هر دوشان بسوی آسمان قرار گرفت. سپس پيامبر(ص) اميرالمؤمنين (ع) را از جا بلند كردند تا حدّی كه پاهای آن حضرت محاذی زانوهای پيامبر (ص) قرار گرفت و مردم سفيدی زیر بغل آن دو را ديدند، كه تا آن روز ديده نشده بود. در اين حال پیامبر اکرم فرمودند:«هر كس من مولی و صاحب اختيار او هستم اين علی مولی و صاحب اختيار اوست» این اولین اقدام عملی پیامبر و دوم چون بيعت گرفتن از فرد فرد آن جمعيت انبوه، از طرفی غير ممكن بود و از طرفی امكان داشت افراد به بهانه های مختلف از بيعت شانه خالی كنند و حضور پیدا نکنند، ، این شد که حضرت در اواخر سخنانشان فرمودند: «ای مردم، چون با يك كف دست و با اين وقت كم و با اين سيل جمعيت، امكان بيعت برای همه وجود ندارد، پس شما همگی اين سخنی را كه من ميگم رو تكرار كنيد و بگوئيد» و بعد این جملات رو میفرمودند و مردم تکرار میکردند:«ما فرمان تو را كه از جانب خداوند درباره ی علی بن ابيطالب و امامان از فرزندانش بما رساندی اطاعت می كنيم و به آن راضی هستيم، و با قلب و جان و زبان و دستمان با تو بر این مدّعا بيعت می كنيم... عهد و پيمان در اين باره برای ايشان از ما، از قلبها و جانها و زبانها و ضماير و دستانمان گرفته شد. هر كس بدستش توانست وگرنه با زبانش بدان اقرار كرده است.» پيداست كه حضرت، عين كلامی را كه می بایستی مردم تكرار كنند به اونها القا فرمودند و عبارات آن را مشخّص كردند تا هر كس بشكل خاصّی برای خود اقرار نكنه، بلكه همه به آونچه حضرت از اونها ميخواهد التزام بدن و بر سر آن بيعت کنند.و به این شکل پیامبر از همه با اون الفاظی که خودشون میخواستند بیعت گرفتند. حجه الاسلام محمد کثیری مشکات