کودکان نابینا و مبتلا به اختلالات بینایی از حساس ترین کودکان هستند که رفتار با آنها نیازمند دانستن اطلاعاتی از این کودکان است و والدین و سایر نزدیکان کودکان نابینا می بایستی که بهترین شیوه رفتاری را با این دسته از کودکان استفاده کنند. اگر از دیدگاه توانایی کودک برای کارکرد در شرایط عادی، از جمله مدرسه، به موضوع بنگریم، نابینایی نسبت به ناشنوایی معلولیت خفیف تری است. دلیل این امر آن است که زبان نقش عظیمی در یادگیری، و شکل گیری و حفظ روابط اجتماعی دارد. کودک نابینای شما می تواند یاد بگیرد به کمک خط بریل مطالعه کند، و با دیگران حرف بزند، می تواند به سخنان معلم گوش فرا دهد، و با شما به گفتگو بپردازد. مشکلات کودکان نابینا با این حال کودکان نابینا محدودیت های مهمی دارند، که اولین آن اختلال در ارتباط با شماست. اطفال نابینا مانند اطفال بينا قادر به برقراری تماس چشمی نیستند، بنابراین مستقیما به والدین خود نگاه نمی کنند و والدین هم ممکن است بدون اینکه تقصیری داشته باشند، همانند یک کودک بینا به کودک نابینای خود پاسخ ندهند. ممکن است میزان دلبستگی کمتر باشد و کودک نابینا احساس امنیت کمتری بکند. اگرچه کودک نابینا در زمانی همانند کودکان بینا شروع به لبخند زدن می کند، ولی به مرور زمان لبخندهای کودک نابینا کمتر و کمتر می شود، در حالی که لبخندهای یک کودک بينا روز به روز بیشتر می شود. به علاوه، لبخند یک کودک نابینا بسیار خفیفتر و گذراتر است. گاهی اوقات والدین احساس می کنند که کودک نابینایشان آنها را «طرد» کرده است. به طور کلی حالات چهره یک کودک نابینا گرفته و ناگویاست و ممکن است شما را به این نتیجه گیری برساند که کودک نابینای شما افسرده یا نسبت به شما بی تفاوت است. اگر به تدریج از کودکتان کناره بگیرید قابل درک است، اما بسیار مهم است که این کار را نکنید؛ شما باید به حرف زدن، بازی کردن، خواندن، و خندیدن ادامه دهید و درست به اندازه یک کودک بینا به فرزند نابینای خود توجه کنید. خوشبختانه اگر یاد بگیرید سایر پیام های کودکتان را بفهمید، می توانید بر احساس جدایی احتمالی خود از او فائق آیید. هرچند ممکن است چهره کودک نابینای شما نسبتا بی حالت باشد، ولی او احساسات خود را با حرکات فراوان دست ها و بدن خود بیان می کند. مثلا اگر وقتی وارد اتاق می شوید کودکتان از حرکت می ایستد، مفهوم آن این است که او دارد با دقت به صدای پای شما گوش می کند. به همین ترتیب ممکن است وقتی صدای شما را می شنود، به جای لبخند زدن شروع به حرکت دادن دست هایش کند. کودک نابینا سعی می کند و راه های متفاوت با یک کودک بینا با شما ارتباط برقرار کند، و شما باید یاد بگیرید که این راه ها را درک کنید. در این صورت می توانید رابطه ای نزدیک با او برقرار کنید. وقتی برای کودکتان کتاب می خوانید، محرک های متنوع تری برای پاسخ دادن در اختیار او می گذارید. آن برای شما و کودک نابینایتان نقش تعیین کننده دارد مداخله زودرس کارشناسان و یا نحوی که شما، خانواده، و کودکتان به موقع مساعدت لازم را دریافت و از وعدت بالقوة عاطفی و فکری پرهیز کنید. خیلی زود از پزشک خود تقاضای مساعدت، به مراکز ویژه کودکان نابینا مراجعه کنید تا در آنجا مشاورین و روانشناسان بهترین راه کمک به فرزندتان را به شما نشان دهند. تشخیص به موقع اختلالات بینایی کودکان در حال حاضر این امکان وجود دارد که قبل از اینکه کودکتان یک ساله شود، متوجه اشکالات احتمالی در چشمهای او شوید و با استفاده از عینک مشکل را برطرف کنید. آزمون بینایی جدیدی برای نخستین بار در دانشگاه کمبریج با استفاده از صفحه تلویزیون ابداع شده است که نتایج را فوراً در اختیار شما می گذارد. به این ترتیب کمتر جای نگرانی وجود خواهد داشت. در این روش یک سری تصاویر ویدئویی از چشم های کودک شما گرفته می شود و برای ارزیابی به روی صفحه تلویزیون انتقال می یابد. تصویر اول با تمرکز دوربین بر روی چشم های کودک و دو تصویر دیگر بدون تمرکز بر روی صورت کودک گرفته می شود. اگر کودک شما چشم های خود را روی دوربین متمرکز کرده باشد، چشم هایش به صورت نقطه های روشن دیده می شوند، ولی اگر مثلا به علت دوربین بودن، چشم هایش را در پشت دوربین فیلمبرداری متمرکز کرده باشد، تصاویر تار به نظر می رسند. در این روش کودکانی نیز که کره چشمشان مسطح است و آستیگماتیسم دارند شناسایی می شوند. از والدینی که کودکانشان از لحاظ وضعیت بینایی در مرز سلامت و ناراحتی قرار دارند خواسته می شود چند ماه بعد مجدداً مراجعه کنند تا معلوم شود اشکال خود به خود برطرف شده است یا خیر. با ما همراه باشید