اين قطعه مربوط به مراسم مناجات شب دهم ماه رمضان در سال ۱۴۰۰ مى باشد كه در حرم امام رضا (عليه السّلام) اجرا شده است. براى دسترسى به آثار حاج محمود کریمی، می توانید به پايگاه اطلاع رسانی فطرس مراجعه نمایید. http://fotros.ir متن شعر: ای که چشمه ی خیراتی مادر مادر ساداتی روحی فداک یا مولاتی تو زمزمه ی مجیبی بانو به درد همه طبیبی بانو با این که دوای دردامونی هنوز به خدا غریبی بانو ای مهربون، مادر مهربون همه قدر تو رو کی می دونه به جزء فاطمه یار حضرت طاهایی مادر مهربونی هایی عزیز دخترت زهرایی به تو بانوی کرم می نازیم دل و به خدا قسم می بازیم پیش خونه ی خدا ای بانو یه روز برا تو حرم می سازیم چشم من و کرم مادر فاطمه رویای من، حرم مادر فاطمه تو توو بستری دلگیرم شبای آخری دل سیرم بدون من بری می میرم چقّد خزونه چشات دلگیره دلم بهونه برات می گیره خونه بدون صدات زندونه علی بدون نگات می میره وای من می میرم اگه تو از کنارم بری اصرار نکن؛ نمی تونم بذارم بری اشک ما به پات می ریزه خواهش بچّه هات ناچیزه خونه بی خنده هات پاییزه بازم همه نفسات خونینه بازم گوشه ی لبات خونینه حسن دوباره باهات تب کرده ببین چشای گلات خونینه وای آروم بگیر حالا که کنج این بستری اصرار نکن؛ نمی تونم بذارم بری دل نگو، دلم ویرونه یه چیزی توو دلم می خونه داغ تو رو دلم می مونه چرا خمیده تر از دیروزی چرا برا حسنین می سوزی چرا با شهادتین این شب ها پیرن برای حسین می دوزی وای گریه نکن؛ داره می باره اشک حسین از حال نرو برا لبای خشک حسین